شمع ، منبع نور در حال حاضر بيشتر براي اهداف تزئيني و تشريفاتي استفاده مي شود ، شامل موم ، پيه يا مواد آهسته سوز مشابه ، معمولاً به شكل استوانه اي اما در بسياري از طرح هاي خيالي ساخته شده و يك فتيله فيبري را در بر گرفته و اشباع مي كند.

شمع ها يكي از اولين اختراعات جهان باستان بودند ، همانطور كه توسط شمعداني از مصر و كرت نشان داده شده است كه حداقل 3000 سال قبل از ميلاد مسيح نشان داده شده است. در قرون وسطي اروپا شمع هاي پيه مورد استفاده گسترده اي قرار گرفتند: در فهرست ماليات پاريس از 1292 ، 71 شمعدان يا شمعدان ساز نامگذاري شده است.

در قرن نوزدهم ، شيميدان فرانسوي ، ميشل اوژن شورول ، اسيد چرب را از گليسيرين چربي جدا كرد تا اسيد استئاريك توليد كند ، كه از آن مي توان شمع هاي برتر تهيه كرد. فرآيندهاي جديد براي توليد سهام شمع پي در پي ظاهر شد. علاوه بر استئارين ، دو منبع مهم ديگر نيز يافت شد: اسپرماستي ، از حفره سر نهنگ اسپرم و موم پارافين ، از نفت. تركيبي از پارافين و اسيد استئاريك به سهام اصلي شمع تبديل شد.