شمع استوانه

شمع استوانه

يكي از شمع هاي پرطرفدار در بازار امروز، شمع استوانه است. شمع استوانه در قطر ، ارتفاع و رنگ هاي متنوع قابل تهيه است. اين نوع شمع بيشتر جنبه تزييني داشته و در منازل يا مراسم و خصوصا بر روي ميز شام به چشم ميخورد.

غالبا با شنيدن عنوان شمع استوانه به ياد شمع هاي ضخيم مي افتيم؛ اين شمع ها اغلب در ارتفاع 8 اينچ يا بيشتر توليد مي شوند، اما جالب است بدانيد ارتفاع برخي از آنها به اندازه اي بلند است كه به صورت ايستاده استفاده مي شوند و زمان سوخت آنها بسيار طولاني بوده و  تمام نشدني به نظر مي آيد.

رايج ترين شكل در شمع هاي استوانه شكل گرد و يا مربعي آن است. البته اين شمع در قالب هاي ديگري مانند ستاره ، هرمي ، بيضي، صليبي و غيره نيز موجود است.

با توجه به محبوبيت انواع مختلف شمع استوانه شايد دانستن نحوه ساخت يك شمع استوانه مورد توجه جمع كثيري از دوستداران شمع باشد. شما ميتوانيد اين نوع شمع را با اطلاعات و ابزار بسيار ساده براي خود بسازيد.

اگر قصد خريد شمع را داريد ميتوانيد به وبسايت فروشگاه شمع ما مراجعه كنيد

قبل از شمع ، مردم از لامپ هاي روغني استفاده مي كردند كه در آن يك فتيله روشن در يك ظرف روغن مايع قرار داشت. روميان شروع به ساختن شمع هاي فرو رفته واقعي از پيه ، در حدود 500 قبل از ميلاد كردند. [5] شمع هاي اروپايي در دوران باستان از اشكال مختلف چربي طبيعي ، پيه و موم ساخته مي شد. در روم باستان ، شمع ها از پيه ساخته شده بودند زيرا هزينه موم زنبور عسل ممنوع بود. [6] ممكن است آنها در يونان باستان نيز وجود داشته باشند ، اما اصطلاحات دقيق تعيين آن را دشوار مي كند. [6] اولين شمع هاي باقيمانده در حدود 200 سال قبل از ميلاد در هان چين ايجاد شد. اين شمع هاي اوليه چيني از چربي نهنگ ساخته شده اند.

در قرون وسطي بيشتر از شمع پيه استفاده مي شد. در قرن سيزدهم شمع سازي در انگلستان و فرانسه تبديل به يك هنر صنفي شده بود. شمع سازان (چندلرها) خانه به خانه مي رفتند و از چربي هاي آشپزخانه كه براي اين منظور ذخيره شده بود شمع مي ساختند يا شمع هاي خود را از مغازه هاي كوچك شمع سازي مي ساختند و مي فروختند. [7] موم زنبور عسل ، در مقايسه با پيه حيواني ، تميز و بدون شعله دودي مي سوزد. شمع هاي موم زنبور عسل گران قيمت بودند و تعداد كمي از مردم مي توانستند آنها را در خانه هاي خود در قرون وسطي اروپا بسوزانند. با اين حال ، آنها به طور گسترده اي براي مراسم كليسا مورد استفاده قرار گرفتند. [8]

در قرنهاي 18 و 19 ، اسپرماستي ، ماده مومي توليد شده توسط نهنگ اسپرم ، براي توليد شمع برتر استفاده شد كه طولاني تر ، روشن تر و بوي توهين آميز نمي داد. [9] بعدها در قرن هجدهم ، روغن كلزا و روغن كلزا به عنوان جايگزين هاي ارزان تر مورد استفاده قرار گرفت.

ماشين آلات قالب سازي شمع ، كه در قرن 19 نيز توسعه يافت ، شامل رديف قالب هايي در مخزن فلزي است كه متناوبا گرم و سرد مي شوند. پس از سرد شدن قالب ها ، شمع ها توسط پيستون ها خارج مي شوند. قرقره هاي فتيله اي از پايين دستگاه از طريق پيستون ها عبور داده مي شوند تا از قالب شمع عبور كنند. با بيرون انداختن شمع هاي سرد شده ، فتيله ها بريده مي شوند.

شمع استاندارد يا بين المللي اندازه گيري شدت منبع نور است. در ابتدا به عنوان يك شمع يك پوندي از موم اسپرم تعريف شده بود كه با سرعت 120 دانه در ساعت مي سوزد. اين شدت نور در سال 1921 از نظر لامپ هاي رشته اي استاندارد شد و ديگر از شمع ها براي مرجع استفاده نمي شود.

شمع هاي مدرن در طيف گسترده اي از رنگ ها ، اشكال و اندازه ها توليد مي شوند. موم زنبور عسل و موم خشخاش گاه به عنوان افزودني استفاده مي شود و برخي از شمع ها معطر مي شوند. شمع سازي به يك سرگرمي محبوب تبديل شده است.